Kıskançlık doğal bir duygudur ve sevilen kişiyi başkasıyla paylaşmak istememekten kaynaklanır.
Çocuklar da anne babalarının sadece kendisine ait olmasını isterler ve onları kimseyle paylaşmak istemezler.O güne değin anne babasının özel ilgi ve sevgisini yaşamaya alışmış olan çocuk aileye yeni bir bireyin eklenmesiyle karmaşık duygular yaşar.Anne babayı paylaşacak olma hissi çocukta kıskançlık duygusunun oluşmasına neden olur.Aslında böyle bir duyguya kapılması doğaldır.Yeni doğmuş olan bebeğe annenin bakım vermek için ayırdığı zaman büyük çocuğa dışlanmışlık ve terk edilmişlik duygusu yaşatır.Aynı zamanda bebeğe karşı da kızgınlık hisseder. Büyük çocuk bu duyguları yaşarken anne babanın onun duygularını anlamaya çalışması ve ifade etmesine imkan sağlaması gerekir.Yeni doğan bebeğin bakımına büyük kardeşin katılması da sağlanabilir.Böylelikle anne bebekle ilgilenirken büyük çocuk yalnız kalmamış olur ve ihmal edildiği duygusundan uzaklaşır.
Çocuğu kardeşin dünyaya geleceğine hazırlamak da çok önemlidir. Anne yeni bir bebeği olacağını öğrenmesinin ardından büyük çocukla paylaşımda bulunmaya başlamalıdır. Anne karnındaki durumu, ne kadar büyüklükte olduğu, doğumun ardından neler yaşanabileceği büyük çocukla konuşulmalıdır.Bir süre sonra aileye yeni bir bireyin katılacağını, o bireyin ihtiyaçlarını karşılamak için ailesine ihtiyacı olduğunu; fakat asla birini diğerinden çok sevmeyeceklerini her fırsatta ifade etmeleri gerekir.
Yeni doğan bebeğe büyüğün zarar vereceği endişesiyle kardeşine dokunmak istemesi engellenmemelidir. Anne babanın kontrolü altında dokunup, sevmesine müsaade edilmelidir.Sürekli ‘hayır’, ‘uzak dur’ , ‘ zarar vereceksin’ gibi engellemelerde bulunmak sizin olmadığınız ortamlarda gizli bir şekilde yaklaşmasına neden olacaktır.